مدار تبدیل عبارتست از مسیری که در سفرهای فضایی‚ بین سیاره ای از این مسیر برای صرفه جویی در مصرف سوخت فضاپیما ها استفاده می شود چرا که فضا پیماها فقط می توانند تا سقف معینی سوخت را با خود حمل کنند و اگر بخواهند در تمام طول سفر از سوخت خود برای روشن نگه داشتن موتورهایشان و تولید قدرت استفاده کنند و دریک خط مستقیم که نزدیک ترین راه نیز هست به سمت سیاره مورد نظر حرکت کنند سوخت مخزنی و ذخیره ‚کافی نبوده و با کمبود سوخت مواجه می شوند به طوریکه با بودن این مشکلات در عمل نمی توان از این شیوه برای سفرهای فضایی استفاده کرد وحتی فضاپیماها در همان ابتدا برای غلبه بر نیروی گرانش و رسیدن به سرعت فرار تمامی سوختشان را مصرف می کنند تا بقیه راه را بدون مصرف انرژی طی کنند پس چاره چیست.
چاره کار استفاده از مسیرهایی به نسبت دور تر و طولانی تر ولی با مصرف سوخت و هزینه اقتصادی کمتر است در این روش برای رسیدن به سیاره مفروض ابتدا فضا پیما پس از فرار از گرانش زمین در مداری که زمین در آن مدار به گرد خورشید میگردد شروع به گردش می کند پس از آن بر اثر نیروی کشندی زمین که موثر بر فضاپیماست است (نیروی سنگ قلاب) سرعت فضاپیما با سرعت کشندی زمین که بر اثر همان نیروی سنگ قلاب پدید آمده جمع شده و سرعت فضاپیما افزایش پیدا می کند و به مداری بالاتر و بیضی منتقل می شود و موجب دور شدن از خورشید دور می شود . در این بین و طی دور شدن فضاپیما از خورشید درمدار بیضی خود و طبق محاسبات انجام شده توسط دانشمندان در نقطه ای از فضا مدار فضاپیما و سیاره مورد نظر با هم تلاقی کرده و اگر محاسبات دقیق باشد وارد مدار سیاره مذبور شده و بعد از آن فضاپیما با کاستن از سرعت خود به مدارات پایینتر سیاره منتقل شده تا بر روی آن قرار گیرد و بدین طریق و با استفاده از نیروی کشش سیاره زمین و صرف وقت بیشتر و مسافت بیشتر در مصرف سوخت صرفه جویی شده و فضاپیما با مشکل کمبود سوخت مواجه نمی شود .
حتی کاوشگرهایی چون ویجر‚ مارینر و غیره در سفرهایشان به اعماق منظومه شمسی از نیروی کششی سیارات بزرگتر همچون برجیس(مشتری) و کیوان (زحل) برای افزودن سرعتشان استفاده می کرده اند تا در طی مسیر دچار مشکل نشوند.

نوشته شده در شنبه 27 خرداد 1391برچسب:,ساعت توسط احسان|